Korzystając z pięknej pogody, w minioną sobotę ruszyliśmy na działkę. - śmy, tzn. padre mój rodzony z Misią, no i ja z Piną. Misiołek we wtorek miał rwane zębole, po zabiegu - ale o tym chyba już gdzieś pisałam... Czy nie? Dobra tam, napiszę jeszcze raz... Tak więc po zabiegu psina zamknęła się w sobie, co objawiało się kompletnym brakiem kupsztali. W ruch poszła parafina i spacery, co przy misiowych kłopotach z chodzeniem nie jest takie se o, nic.
Ojciec z czarną patrolowali okolicę, a ja więłam się za usuwanie suszu z grządek. Z premedytacją zostawiłam jesienią wszystkie suche badyle, ponieważ kiedy je ładnie posprzatam, kiedy kwiaty przekwitną, wiosną wywalam zielska, myśląc, że to chwasty. Opamiętanie przychodzi zwykle za późno, a że zbieram sobie rozmaite jeżówki na ten przykład, to chyba by mnie jasna cholera strzeliła, gdybym je jednak wyrąbała razem ze śmieciami.
Przy okazji: mogę kopać, ryć, plewić, obcinać, przycinać, przenosić, zrywać darń, kupować zielska wszelakie, upychać w glebę rośliny i cebule - co tam se chcecie, ale nie każcie mi sprzątać tego, co nasyfię... Buuu... I chować narzędzi.
Pomoc, jak widać, była:
Wyglądała, jakby miała budować gniazdo :)
W pewnym momencie zrobiło się jakoś cicho... Pina namierzyła jakąś szczelinę w płocie i polazła na działkę sąsiada. Na szczęście przypełzła na wołanie i dała się ojcu złapać. Do dziś nie wiem, którędy przeszła... Świetnie dogaduje się z kotami, ale po płotach CHYBA nie łazi, co? Czeka mnie uszczelnianie całego ogrodzenia, co jest kiepską imprezą, bo odetnę drogę jeżom - albo je zamknę u siebie, albo uniemożliwię dotarcie do moich ślimoczków i innych cudów, które to jeże ponoć radośnie konsumują.